İNAVASYON SİSTEMLERİ - 2

 

Dijitalleşme

Dijitalleşme aslında bir değerin sayılardan oluşan ve bilgisayarda tutulabilir hale gelmesi olarak düşünülebilir.

Örneğin bir binanın mimari projesi ticari bir değerdir, klasik ekonomi ile düşünülecek olursa bir mimarın harcamış olduğu vakte göre ekonomide maddi bir varlık teşkil eder.

Her bina için bir mimari proje zorunluluğu bulunmakta, bu projenin çeşitli kontrollerinin yapılması, projeye dayalı olarak mekanik, elektrik ve statik hesaplarının mühendisler tarafından yapılması ve daha sonra genelde devlet daireleri tarafından denetlenerek uygunluğunun tasdiklenmesi gerekmektedir.

Dünyanın çoğu ülkesinde buna yakın bir süreçten geçen mimari projelerin dijitalleşmesi yeni ekonomi ile birlikte bilgisayarlarda saklanabilen bir değer haline gelmesi anlamını taşımaktadır.

Dijitalleşen değerlerin temel iki özelliği vardır:

Sayısız defa kopyalanabilir

Anında farklı yerlere iletilebilir

Örneğin klasik mimari yaklaşıma ters olarak bilgi ekonomisinde bir mimari proje istenildiği kadar kopyalanabilmektedir.

Bu sayede bir mimar daha önce çizdiği projeyi farklı binalara uygulayabilmekte veya daha önce çizdiği hazır bazı mimari modülleri yeni projelerinde kullanabilmektedir.

Benzer şekilde Türkiye’de çizilen bir proje dünyanın farklı bir ülkesine anında gönderilebilmektedir.

Bu iki özellik, günümüz mimari yaklaşımlarını da değiştirmiştir, basitçe bir mimar artık çizimin tamamını kendisi yapmak zorunda değildir.

Çok sayıdaki hazır çizimlerden alıp bunları uygun şekilde birleştirmesi ve eksik kalan yerleri çizerek projesini tamamlaması artık mümkündür.

Hatta çoğu zaman dünyanın farklı noktalarında sadece evinde oturup bu detayları çizen ve satan çok sayıda mimar veya çizim uzmanından bahsetmek mümkündür.

Benzer bir uygulama yazılım dünyasında hızla yaşanmaktadır.

Artık yazılım geliştirmek isteyen birisi, hiç yazılım bilgisi olmadan hazır modülleri alıp birleştirerek bir yazılım ürünü ortaya koyabilmektedir.

Yazılım dünyasında bulunan yarı bitmiş mamul olarak kabul edilebilecek bu ürünlerin de kendisine göre bir piyasası bulunmakta ve bu piyasada bir kitlenin sunduğu ürünleri bir kullanan bir müşteri kitlesi bulunmaktadır.

Bu açıdan bakıldığında kitle kaynağı hem üretim anlamında hem de tüketim anlamında söz konusudur.

 Yani sadece üretim farklı aşamalarda farklı kitlelere bölünmekle kalmamakta aynı zamanda tüketim de farklı aşamalarda farklı kitlelere bölünmektedir.

Örneğin eskiden sadece bitmiş ürünleri müşterilerine satabilen işletmeler artık üretim sürecinin farklı aşamalarında çıkan alt ürünleri (yarı bitmiş mamulleri) farklı müşterilere satabilmektedir.